Ανάβαση

Τούτη
η στενή ανάμεσα σε τοίχους γραμμένη
άβατη-αληθινή
άνοδος κι επιστροφή
στο φωτεινόκαρδο μέλλον.

Εκεί.

Συλλαβών
μόλοι, θαλασσο-
βαμμένοι, μακριά
στον απέραντο πόντο.

Έπειτα:
σημαδούρες,
λύπης σημαδούρες αράδα
με τα
για μια στιγμή ωραία αναδυόμενα
λαμπυρίσματα της ανάσας-: ήχοι
καμπάνας φωτεινής (ντουμ-,
ντουν-, ουν-,
unde suspirat
cor),

απο-
πληρωμένοι, απο-
λυτρωμένοι, δικοί μας.

Κάτι ορατό, ακροάσιμο, η
απ-
ελευθερωμένη λέξη-σκηνή:

Μαζί.